Από τα μέσα του 9ου αιώνα, η Αττική ακολουθεί τη γενικότερη αναγέννηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, βιώνοντας μια περίοδο οικοδομικής άνθησης και πολιτιστικής ακμής. Τα Βυζαντινά Μνημεία του Δήμου Ωρωπού μοιάζουν να μας μαρτυρούν ότι η τέχνη, η πίστη και η τοπική παράδοση συνυπήρχαν αρμονικά στον τόπο. Η οικοδομική αυτή δραστηριότητα θα φτάσει στο αποκορύφωμά της κατά τον 11ο και 12ο αιώνα.
Η ανέγερση του συγκροτήματος των κτηρίων των Παλαιών Φυλακών Ωρωπού σχετίζεται με το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο το οποίο ιδρύθηκε στις 8 Ιουνίου 1855 ως Φιλανθρωπική Εταιρεία με Βασιλικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Όθων και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ως αρμόδιος Υπουργός των Εσωτερικών. Σκοπό είχε να περιθάλψει παιδιά τα οποία έμειναν ορφανά από την επιδημία της χολέρας που εκδηλώθηκε στο στρατόπεδο της γαλλικής στρατιωτικής δύναμης στον Πειραιά τον Ιούλιο του 1854 κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου και επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα.
